توسط : محمد آذرباد، فعال صنعت فرش ماشینی در گفتگو با پایگاه خبری آریا دوک: علم اقتصاد ایده آل گرایی نیست. علم اقتصاد بعضی وقتا بین بد و بدتر باید یکی را انتخاب کنی. من طرفدار سیاستهای بانک مرکزی تا حدودی هستم، انقدر این فاصله بین دلار آزاد و دولتی را کم کرده که عملا در اقتصاد رانت محسوب نمی‌شود. آن چیزی که رانت محسوب می‌شود این است که شما دلار را به اشخاصی بدهی که کالا و خدمات را وارد نمی کنند.
چای دبش قرارداد با هند است و بصورت نفت است. چرا این پول به صورت چای داده شده، چون قرار نبوده دلاری وارد شود. در واقع سیستم تهاتری بوده که بابت این پول فقط میتوانستند چای وارد کنند.
مقصر آن بانک مرکزی نیست و نهادها نظارتی نیستند. اولا فضای رقابتی ایجاد کنیم. اگر قرار است تخصیص ارز به چای دهیم، چقدر بدهیم و در سال چقدر نیاز است؟ وظیفه سازمان برنامه بودجه و جهاد کشاورزی است آنها باید به عنوان متولی در تخصیص ارز دخالت داده شوند. اینکه فقط بانک مرکزی تخصیص انجام دهد. دولت وقتی دچار فشار اقتصادی می‌شود، دوست دارد این دلار را به شرکتی دهد و ریال را بگیرد و درآمد ریالی برایش ایجاد شود. این سیستم اشتباه است
دقیقا مثل وقتی است که بازار خودمان کساد است و 3 هزار تخته فرش در انبار داریم و یکی می گوید صد تخته فرش میخواهم تو ته دلت 50 ، 50 است که طرف پولت را می دهد را نمی دهد ولی انقدر نیازمند پولی که میگویی بگذار بدهم شاید پولم را داد. در شرایط چای دبش و امثالهم دولت انقدر از نظر مالی تحت فشار است می گوید شاید بدهم شاید برگرد. این اتفاق تا زمانی که تحریم ها برداشته نشود وجود دارد
می‌دانیم مساله اصلی در دنیا پول است و پول قدرتمند و قوی دلار است. دلار هم در سیستم سوئیفت در گردش است تا زمانی که این تحریم ها را داشته باشیم سوئیفت نداریم. دولت در تگناهایی قرار می‌گیرد و مجبور است تهاترهایی انجام دهد که پرریسک است. در رابطه با چای دبش با هندی ها مجبور شدند تهاتری انجام دهند و 3.5 میلیارد دلار تهاتر کنند و این پول نفت را با چای. میتوانستند با برنامه ریزی مناسب در طول 5 سال بین شرکتهای مختلف با ایجاد رقابت از هندی ها بگیرند و چای وارد کنند و خودشان هم منتفع شوند.
ما باید سیاست واحدی داشته باشیم و تاریخ به ما ثابت کرده وقتی توازن قوا به وجود می آید ما از نظر سیاسی و اقتصادی، توسعه سیاسی بهتری و توسعه اقتصادی بهتری داریم. امیدوام دولت با تلاشهای دیپلماتیک این توازن قوا را بین شرق و غرب دنیا در روابط دیپلماتیک به وجود آورد. به نظر می‌رسد تا زمانیکه جنگ غزه و اوکراین تمام نشود این امکان برای ایران وجود ندارد.
