توسط : به گزاش پایگاه خبری آریا ذوک، در روز آخر برگزاری دموتکس 2024 هانوفر در یک لایو اینستاگرامی با سعید منزوی زاده، مدیرعامل قالی سلیمان به گفتگو پرداختیم که در ادامه می خوانید.
شرکتهای ایرانی سه سال بود در دموتکس هانوفر آلمان شرکت نکرده بودند. دو سال بخاطر کووید بود و سال گذشته بخاطر مشکلات ویزا غرفه داران ایرانی در یک اتحاد تصمیم گرفتند شرکت نکنند.
شاید در این 15 سال اخیری که ما در این رویداد شرکت داشتیم، امسال متفاوت با دوره‌های پیشین بود. برنامه‌هایی دموتکس دارد در هر دوره، من اطلاعات کامل بازدید کننده ها را ندارم ولی مشخصا نمایشگاه امسال تفاوت عمده داشت. برگزاری نمایشگاه فرش استانبول به فاصله یک ماه پیش و نمایشگاه هایم تکستایل که امسال با تفاوت اندکی برگزار شد. می‌شود گفت این دو موثر بود.
راجع به بازدیدکننده آمار دقیقی ندارم. بحث نوآوری و تنوع هم جوایزی بود که ما چون درگیر غرفه بودیم شرکت نکردیم. صددرصد پلن برای دعوت از بازدیدکننده تخصصی دارند. صاحبان غرفه هم تسهیلات خاصی در نظر می‌گیرند.
نکته دیگر این است که به هرحال ما در صنعت هوش مصنوعی و فضای مجازی هم حرکت می‌کنیم که ناخودآگاه ارتباطات فیزیکی طی این سالها کمتر خواهد شد همانطور که در زندگی روزانه هم می‌بینیم. همه اینها در تعداد بازدیدکننده ها تاثیر می‌گذارد و طبیعی است که تعداد بازدیدکننده کم شود. اما صنعت فرش و کفپوش یکی از صنایعی است که مستقیم با چشم انسان ارتباط برقرار می‌کند و نهایت باید ببینی و بپسندی و انتخاب کنی و با عکس و اطلاعات خیلی خوب به دست نمی آیند.
به هرحال بازدید کننده متخصص در این نمایشگاه بود و هست همه اینها با سیاست های دیگری هم در دنیا هم مربوط است که تغییراتی در شیوه بیزینس دنیا هم اتفاق می افتد.
مقایسه امسال و پارسال افزایشی از لحاظ شرکت کنندگان داشته است و بهترین آمار از قبل کووید است که به نظر من کاهشی داشته است. اما شرایطی که در دموتکس 2024 به وجود آمد باید برگردیم به نمایشگاه پارسال. که قبل برگزاری نمایشگاه توافقاتی بین دموتکس و شرکتهای ترک اتفاق افتاد و قرار بر این بود که دموتکس یک سال در میان در استانبول و آلمان برگزار شود.
چند روز با فاصله کوتاهی پس از پایان دموتکس هانوفر اختلافاتی پیش آمد و در نهایت آن توافق بهم خورد و منجر به این شد که ترک ها تصمیم بگیرند در دسامبر 2023 برای اولین بار نمایشگاه فرش ماشینی را در استانبول برگزار کنند.
یک جورهایی نمایشگاه استانبول خیلی تخصصی فرش ماشینی بود و در صورتی که دموتکس کفپوش هم هست. در دموتکس دستباف و ماشینی و سایر کفپوشها هم هستند.
نمایشگاه استانبول را دوباره تکرار نمی‌کنم اما با وجود اینکه سال اول بود نمایشگاه شلوغ و خوبی بود. از لحاظ جانمایی غرفه‌ها، شرکتهای بین المللی رضایت نداشتند و شکایت خود را اعلام کردند ولی از نظر بازدیدکننده نمایشگاه پرباری بود.
از غرفه داران ایرانی که پرسیدم، کمابیش راضی بودند و به اصطلاح دوستانی هم در حقشان اجحاف شده بود و در راهروهای پشت بودند. ولی اکثریت از شرایط بازدیدکننده راضی بودند ولی از نظر دیسیپلین بین المللی انتقاداتی بود.
نمایشگاه هایم تکستایل را قبل از دموتکس داریم که سالیان سال است در فرانکفورت برگزار می‌شود. امسال مقداری رنگ و لعاب فرش را افزایش داده بودند و سالنی به فرش اختصاص دادند و یک سری شرکتهای معتبر آنجا هم غرفه داشتند.
نهایتا منجر به نمایشگاه هانوفر شد. اصولا روز آخر نمایشگاهها روز ضعیف‌تری است و بازدیدکنندگان متخصص روزهای قبل آمدند. ملاک را بر سه روز گذاشته اگر بگذاریم، باید بگویم متاسفانه با اطلاعاتی که از اکثر غرفه‌دار چه ایرانی، چه خارجی و فرش دستباف و حتی شرکتهای ماشین آلات بافندگی که صحبت کردم، همه گفتند نمایشگاه دموتکس امسال از لحاظ بازدیدکننده ضعیف برگزار شد. انتظاری که شاید خود دموتکس داشت و مسائلی که با ترکها پیش آمده بود، باعث تضعیف نمایشگاه شد و خوب برگزار نشد.
اتفاق بدتری که برای دموتکس افتاد این بود که با اعتصاب‌های داخل آلمان همزمان شد. اکثر ترن‌های بین المللی و حتی کشاورزان و … در اعتصاب بودند. نکته منفی بود که ما شاید بر فرض مثال ما ناهار سفارش داده بودیم از رستوران بیرون بیاید، مسافت ده دقیقه‌ای را دو ساعت طول کشید تا بیاید. این باعث شد خیلی از کسانی که از جاهای دیگر دنیا بیایند برنامه شان بهم بخورد.
طرف ممکن است پروازش به هامبورگ یا فرانکفورت باشد و تصمیم داشته با قطار بیاید و دچار مشکل شده بود و باعث شد در میزان بازدیدکننده تاثیر بگذارد. حتی هوای امسال سرمای بیشتری از سالهای دیگر داشت و منفی 8 درجه بود. کلیه مسائل باعث شده بود دموتکس هانوفر امسال قوی برگزار نشود و متاسفانه شاید از لحاظ بازخورد مثل قبل از کووید نباشد.
پارسال را ما ملاک قرار نمی‌دهیم. ولی نمی‌شود از اعتبار دموتکس گذشت. سی و چهار دوره داشته و حداقل 15 سال ما شرکت کردیم و اعتبار آن را از بین نمی‌بریم و دموتکس یک نمایشگاه بزرگ بین المللی است و قرار نیست با یک دوره اعتبار آن را از بین ببریم. به هر حال دموتکس اهمیت و ارج و قربی دارد و در صنعت فرش ماشینی و دستباف سالها است کار می‌کند و جای این است بزرگان و مدیران آن تحلیل کنند و نمایشگاه را به سمتی هدایت کنند تا در آینده این برند دچار خدشه نشود. متاسفانه فکر میکنم اکثر غرفه داران ایرانی رضایتی نداشتند و شاید طبعاتی برای سالهای آینده داشته باشد.
ما شاید در ترکیه هم جلسه هم اندیشی که داشتیم و یک سری دوستان حضور داشتند. ما نباید پل برای بقیه باشیم و تاثیرگذار در میدان باشیم. برای ترکها یا دموتکس و هرکس دیگر نباید پل باشیم. به عنوان یک صنعت و هنر که در خانه‌ی همه‌ی ایرانی‌ها است، جزو زندگی ما است. باید تاثیرگذار باشیم.
ببنید ما اول از همه دیشب هم جلسه ای خصوصی داشتیم و صحبتی که داشتیم این بود که شاید پدر بنده در ترکیه هم اعلام کردن ما باید اتحاد ایجاد کنیم.روز قبل از نمایشگاه گفتیم بیایید درو هم جمع شویم شاید جز سه چهار نفر، نیامدند. تا زمانی که اتحاد نداشته باشیم و خدای نکرده بازی همدیگر را خراب کنیم. دچار مشکل می‌شویم و همان پل می‌شویم و سو استفاده از ما می‌شود.
به نظر من به عنوان شرکتی که سالیان سال است در نمایشگاه شرکت می‌کند. ما اگر سه نمایشگاه در تقویم سالیانه داشته باشیم، کافی است. یکی نمایشگاه تهران است که باید باشیم و نمایشگاه تهران خودمان نباید ضعیف باشد. دو اینکه یک نمایشگاه بین المللی مثل دموتکس را داشته باشیم و سوم اینکه اگر در استانبول قرار است نمایشگاهی باشد، یک نمایشگاه هم با همکاران دیگر باشیم. این سه نمایشگاه می‌تواند مخاطب را جذب کند و به تولید و صادرات کمک کند.
ولی نکته مهم این است که قبل از اینکه در نمایشگاه شرکت کنیم هدف از شرکت کردن را بدانیم. ما در کشورمان چالش‌هایی داریم که همه واقف هستیم. اول از همه مشکل تحریم ها است. مشکل اینکه اتقصاد آزاد با دنیا نداریم. مشکل دیگر بحث ارزی است که مجبوریم برای مشکلات ارزی تلاش کنیم. اگر این مسائل را می‌بینیم یکی از راههای زنده بودن شرکت‌ها، این است که صادرات را محکم جلو ببریم. متاسفانه از طرفی می‌بینم همکاران بدون در نظر گرفتن روابط بین المللی می‌خواهند صادرات کنند و باعث می‌شوند بازار صادرات خودمان را به دست خودمان خراب کنیم.
آپریل دموتکس دوبی داریم که همه واقفیم نمایشگاه گرانی است و شاید از همه نمایشگاه‌هایی که شرکت کردیم گرانتر باشد ولی می‌توانیم نمایشگاه را فرصت بدانیم که بتوانیم جایگاهی برای خودمان پیدا کنیم که خودمان صاحب میدان شویم و بازیگر میدان باشیم. تلاش من این بوده از دو طریق بتوانیم دموتکس دوبی را پربارتر کنیم. یکی از لحاظ اینکه ما به عنوان شرکتهای تولیدکننده باید قبول کنیم وارد کشور و شهری می‌شویم که بیزینس هاب بین المللی است و نمایشگاههای بزرگی در این شهر برگزار می‌شود. پس اگر قرار است در این نمایشگاه شرکت کنیم، باید بزرگ فکر کنیم و اگر قرار است صادرکنندگان خوبی باشیم باید توانایی یک سری سرمایه گذاری را داشته باشیم. اگر ما در رابطه با اینکه خود ما ننتوانیم غرفه مجزا بزنیم دوستانی که کوچکتر هستند رد قالب پاویون بیایند تا یک سری هزینه‌ها سرشکن شود و بتوانند حضور داشته باشند.
این شاید دیدگاهی است که خودمان داشته باشیم. نکته دوم این است که در رابطه با نمایشگاه کلیه هزینه‌ها را در نظر داشته باشیم وقتی خام نگاه کنیم فقط هزینه غرفه زیاد دوبی را ببینیم ولی هزینه های جانبی شادی از هانوفر یا استانبول ارزانتر باشد. باید همه هزینه‌های نمایشگاه را در نظر بگیریم. از جمله جمل و نقل، اسکان، ترسپورتیشن ، لاجستیک و… .
در دوبی باید یک سری مسائل از سمت باشد و یک سری از سمت دموتکسی ها، آنها باید تسهیلات بدهند اینکه بخواهند رقابت با ترکیه کنند و نخواهند هیچ تسهیلاتی دهند امکان پذیر نیست. من اینجا هم صحبت کردم باید روی تسهیلات مثل هتل، بلیط هواپیما یا امکانات حمل و نقل را در نظر بگیرند. وقتی ببینی برای دوبی باید هزینه زیادتری پرداخت کنی در کنارش هزینه‌های دیگر را کمتر پرداخت کند، در نتیجه هزینه تمام شده پایین می آید.
در بحث اتحاد ما باید پایگاهی داشته باشیم. باید بدانیم ما در ایران نمایشگاه کاملا بین المللی نمیتوانیم داشته باشیم. پس باید سعی کنیم در نمایشگاهی مثل دوبی که بی طرفانه است و فضای خوبی دارد، پایگاهی کنیم برای خودمان و در آن منطقه می‌توانیم ارتباطات با کشورهای عربی و عرب زبان آفریقایی در ارتباط باشیم که به توسعه بازارهای صادراتی ما کمک می‌کند.
زمان تقریبا خوبی است و هوای دوبی بسیار گرم نیست و آنچنان بد نیست و می‌تواند باعث شود بازدیدکنندگان در قالب سفر از امکانات تفریحی هم استفاده کنند. به نظر من اگر میخواهیم اتحاد را حفظ کنیم باید بیاییم در قالب نمایشگاه دموتکس دوبی که یکجورایی اولین دوره است. درسته قبل 2007 هم بوده ولی کلا دوبی هم خیلی فرق کرده هم صادرات فرش ما فرق کرده است. آن موقع ما شاید سه شرکت ایرانی بیشتر نبودیم و امروز حداقل 20 تا 30 شرکت خواهیم بود.
به نظر من نمایشگاه دموتکس دوبی باید برویم و امسال حتی به دید سرمایه گذاری نگاه کنند. بعد ببینیم خروجی چه می‌شود اتفاقی که برای دموتکس هانوفر و استانبول افتاد. شاید در نمایشگاه تهران هم این صحبت را کردم که ما باید شرکت کنیم و برای سالهای بعد تصمیم گیری کنیم. مجموعه ما به دوبی خوشبین است.
اگر تصمیم گرفتند برای دوبی شرکت کنند، در انجمن نساجی جلسه بگذاریم همه‌ی بزرگان بیایند و شرکت کنند و نقطه نظرات و سیاست‌ها گفته شود و توافقات انجام شود. به توافقات هم عمل کنیم و شرکت کنیم و انشالله دست پر از نمایشگاه دوبی بیرون بیاییم. این را می‌توان به عنوان یک موضوع اتحاد بدانیم که اگر همکاران ترک نخواستند آنجا حضور داشته باشیم خودمان یک پایگاه داشته باشیم.
نمایشگاهی که در این حجم برگزار می‌شود باید چهار روزه باشد یکی از نقطه ضعفهای نمایشگاه دوبی این است که 3 روزه است. ولی فکر میکنم با توجه به صحبتی که کردم با توجه به اینکه تلاش کردند در تقویم مرکز تجارت جهانی قرار دهند، توانستند سه روز را بگیرند. فکر میکنم محدودیت زمانی داشتند بحث اکسپو هم بوده است که دموتکسی ها تصمیم گرفتند در مرکز تجارت جهانی که مرکز شهر است برگزار شود و جایی که نمایشگاههای دیگر هم هست. اگر موفق بودند برای سالهای دیگر شاید تصمیم دیگری گرفته شود. نمایشگاه فرش کاملا بهتر است چهار روزه باشد.
در انتها تشکر میکنم از همه غرفه داران ایرانی که با صبر خود در دو نمایشگاه شرکت کردند که واقعا خسته کننده است و سخت است. این همدلی را بیشتر کنیم و توسعه صادرات را استاندارد و بین المللی کنیم. با وفاق خوب در صنعت و برگزاری جلسات در انجمن به جمع بندی برسیم تا صادرات را به رقم قابل توجهی برسانیم تا مشکلات خودمان را حل کنیم و خودمان باید بجنگیم.
خسته نباشید می‌گویم در انتها امیدوارم پربرکت باشد.
